هیچکس یادش نیست
سرمای زمین را
در هنگام زاده‌شدن.
ولی این سرماست
که معنا می‌دهد
به آغوش مادر.
و معنا می‌داد
به گرمای کرسی
که منقلش را هم او
با صرافت مهیا می‌کرد
و خوب می‌دانست
چگونه پنهان کند آتش را
از دید زمستان
در زیر خاکستر.
چه کیفی داشت آسودن
در گرمای کرسی،
و لبخند ملیح او
که سرما را شکست می‌داد
در انتظار عیدی دیگر.
فرهنگ پویا
0 نظرات