به مادر نگو!

به مادر نگو
که حکم من
اعدام است.


بگو که من
نخواهم مرد،
هر قطره خون من
شعله‌ای سرکش
از آتش قیام است.


به مادر بگو
که مهر تو
بر جان خلق تابید.
نام من، اینک
سخت گران پتکی
بر دیو خون‌آشام است.


بگو که من
خواهم ماند
در خشم‌وکین خلق،
با مادران داد‌خواه
که می‌خروشند
که روز انتقام است.


به مادر بگو
که نام من
فریاد آزادی‌ست،
که خشم من
با درد همنام است.


ما بیشمارانیم.
می‌جنگیم، پس هستیم
و می‌مانیم.
این خون ماست
که آخرین پیام است.


ف. پویا