گریز به واژه

یکی از اهداف محافلی که منافع خاصی را در رابطه با ایران دنبال می‌کنند این است که با سرگرم کردن ایرانیان با برنامه های تلویزیونی تفریحی وگاه آموزنده اساسا از خارج از کشور یک نوع احساس کاذب تعلق به یک فضای مشترک فرهنگی و در نتیجه یک هویت ایرانی عادی و غیر سیاسی به وجود بیاورند. جدا از بعد سرگرم کننده آن، اینگونه برنامه ها تغییری در اصل ماجرا، یعنی در زنجیر بودن یک ملت، نمی‌دهد. به قول شاملو، هیچ ایرانی با همه رنج‌هایی که از این رژیم برده است، به هر درجه، به زنجیر خود خوی نکرده است. هیچکس فراموش نکرده است که ما همه در یک زندان بزرگ اسیر هستیم و هر کس به درجه ای از آن رنج می‌برد. در عین حال، بسیاری از ایرانیان به این نتیجه هم رسیده‌اند که از بحث‌ها و تحلیل‌های رسانه‌ای و از قدرت‌هایی که در پشت آن‌ها هستند، آبی گرم نمی‌شود. همانطور که مجاهدین سال هاست می‌گویند، هیچکس آزادی را در یک سینی طلایی به ما تقدیم نخواهد کرد.